Friday, September 21, 2012

The sorrow of man

កំណាព្យ = ព្រួយ ........

-មួយជាតិ ជាតិមួយ ព្រួយនិរាស ពាសពោរ ពោរពាស រាស្រ្តទួញយំ ល្បិចខ្មាំង ខ្មាំងល្បិច កិច្ចបង្ខំ ព្រំខិត ខិតព្រំ ពុំកោតក្រែង។
-វឹកវរ វរវឹក នឹកឡើងខឹង ពឹងគ្មាន គ្មានពឹង ប្រឹងសំញ៉ែង ពលឈ្លោះ ឈ្លោះពល ខ្វល់បែកផ្សែង ឯងគ្នា គ្នាឯង ស្តែងរិទ្ធខ្លាំង។
-ហ្មាយហ្មប ហ្មបហ្មាយ ស្តាយនាមា គេសាសន៍ សាសន៍គេ គ្នេរមិនច្បាំង អែបអប អបអែប បែបមិនខ្លាំង ភាំងភាន់ ភាន់ភាំង គាំងយ៉ាងនេះ?
- ខ្មែរអើយ អើយខ្មែរ បែរខុសមុន ធ្ងន់ទុក្ខ ទុក្ខធ្ងន់ ពុនស្ទើរប្រេះ ថ្ងៃណា ណាថ្ងៃ ប្រិយប្រឹមអេះ? ចេះធ្យាន ធ្យានចេះ ត្រិះសាមគ្គី។
-យើងស៊ូ ស៊ូយើង ថ្កើងឡើងវិញ ម្នេញម្នោ ម្នោម្នេញ ពេញមូលមីរ ជាតិគង់ គង់ជាតិ ឃ្មាតសំភី ទ្ធីឫ ឫទ្ធី ទីជោគជ័យ។
-ក្រោកឡើង ឡើងក្រោក ពួកយើងអើយ ហើយប្រឹង ប្រឹងហើយ ស្បើយទុក្ខភ័យ ស្វះស្វែង ស្វែងស្វះ អ្នកនាំថ្មី ល្បីប្រាជ្ញ ប្រាជ្ញល្បី នៃខេមរា។
-ចងចាំ ចាំចង ប៉ងពិនិត្យ ល្អិតល្អន់ ល្អន់ល្អិត គិតពិចារណ៍ រើសជ្រើស ជ្រើសរើស ទ្រើសនរណា ក្លាហាន ហានក្លា មារក្ស័យបង់។

0 comments:

Post a Comment