កំណាព្យ =ស្នេហ៍ជាអមតះ
-ប: សំណាងបងណាស់បានអូនជាគូរ ស្នេហ៍ជាគម្រូល្អូកល្អឺនពេកក្តាត់
អូនមើលលើមេឃសត្វហើរច្រវាត់ ហ្វូងច្រើនពេកក្តាត់សាក្សីស្នេហ៍យើង។
-ស:អូនក៏ដូច្នោះសែនសប្បាយពេក ស្នេហ៍យើងភ្លឺផ្លេកពណ្ណរាយរុរឿង ទោះព្យុះព្យោមាមកគាស់រំលើង ក៏ស្នេហ៍នៃយើងមិនផ្លាស់ប្តូរឡើយ។
-ប:រស្មីនៃច័ន្ទពណ៌គាប់គួរគន់ ស្នេហ៍ស្រីតូចតន់ ស្មោះមិនកន្តើយ រៀមសូមសន្យាជូនអូនដល់ត្រើយ ភក្តីចម្លើយស្នេហ៍លុះក្សិនក្ស័យ។
-ស:អរគុណដល់បងដែលមេត្តាអូន សណ្តោងសណ្តូនស្នេហ៍ឲ្យមានន័យ បងជាម្ចាស់ចិត្តវិសេសឥតបី រស់មានតម្លៃជ្រកក្រោមទ្រូងបង។
-ប+ស:សន្យាថាស្នេហ៍ជាអមតះ ថ្កើងថ្កានអន័គ្ឃចារជាកម្រង ស្នេហ៍យើងទាំងពីរបរិសុទ្ធឥតហ្មង វេញជាចំណងលុះស្លាប់រៀងៗ។
-ស:អូនក៏ដូច្នោះសែនសប្បាយពេក ស្នេហ៍យើងភ្លឺផ្លេកពណ្ណរាយរុរឿង ទោះព្យុះព្យោមាមកគាស់រំលើង ក៏ស្នេហ៍នៃយើងមិនផ្លាស់ប្តូរឡើយ។
-ប:រស្មីនៃច័ន្ទពណ៌គាប់គួរគន់ ស្នេហ៍ស្រីតូចតន់ ស្មោះមិនកន្តើយ រៀមសូមសន្យាជូនអូនដល់ត្រើយ ភក្តីចម្លើយស្នេហ៍លុះក្សិនក្ស័យ។
-ស:អរគុណដល់បងដែលមេត្តាអូន សណ្តោងសណ្តូនស្នេហ៍ឲ្យមានន័យ បងជាម្ចាស់ចិត្តវិសេសឥតបី រស់មានតម្លៃជ្រកក្រោមទ្រូងបង។
-ប+ស:សន្យាថាស្នេហ៍ជាអមតះ ថ្កើងថ្កានអន័គ្ឃចារជាកម្រង ស្នេហ៍យើងទាំងពីរបរិសុទ្ធឥតហ្មង វេញជាចំណងលុះស្លាប់រៀងៗ។
0 comments:
Post a Comment