កំណាព្យ =ភ្លៀងធ្លាក់ខ្ជោកខ្ជាំ...
-ផ្គរលាន់គ្រឹមៗគ្រហឹមប្រាប់ រន្ទះសាស័ព្ទប្រាប់ផែនដី
ភ្លៀងធ្លាក់ខ្ជោកខ្ជាំ សន្ទូងខ្ចី ទឹកព្រៀបប្រឡាយ ហូរឈូឆរ។
-អ្នកក្រុងលូស្ទះទឹកជន់លិច មិនដឹងធ្វើម៉េច រកពុទ្ធោ លប់បឹងកក់មួយ ក្រុងថ្ងួចថ្ងូរ ទឹកហូរជន់ជោរវាលល្ហាចល្ហឹម។
-សម័យឥឡូវអភិវឌ្ឍន៍ប្លែក លប់បឹងលប់ព្រែក លប់សង្ឃឹម អ្នកក្រដេកព្រួយ លប់ញញឹម សង្គមល្អត្រឹម រាស្រ្តយំយែក។
-បើភ្លៀងជន់ខ្លាំងលិចស្រែស្រូវ រាស្រ្តក្រហ្មងសៅទ្រូងស្ទើរបែក បាត់ព្រៃបាត់ឆោម និរាសខ្ញែក ទលិទ្ធភាពជ្រែក ទុក្ខប៉ុនភ្នំ។
-សម័យតេជះ ក្រាស់ខាងលក់ លក់ខ្ទេចវីវក់ ឈ្លក់បុណ្យធំ រូបយើងបានសើចឯងបានយំ រូបយើងបានហំឯងបានហីន។
-យាយី យូរយា រលាយខ្ទេច ហីនហោចរោចលិច បំផ្លាញប៉ិន រាស្រ្តយំល្ហែបៗ ព្រួយមកកិន ទុរគត នៅក្រិន មិនព្រមឃ្លាត។
-ពីដើមសម្បូរសប្បាយណាស់ រាស្រ្តមានមិនខ្វះដំណាំព្រាត ឥឡូវយ៉ាប់យ៉ឺនទ្រូងចង្អៀត គិតហើយគិតទៀត គិតយ៉ាងណា?
-អ្នកក្រុងលូស្ទះទឹកជន់លិច មិនដឹងធ្វើម៉េច រកពុទ្ធោ លប់បឹងកក់មួយ ក្រុងថ្ងួចថ្ងូរ ទឹកហូរជន់ជោរវាលល្ហាចល្ហឹម។
-សម័យឥឡូវអភិវឌ្ឍន៍ប្លែក លប់បឹងលប់ព្រែក លប់សង្ឃឹម អ្នកក្រដេកព្រួយ លប់ញញឹម សង្គមល្អត្រឹម រាស្រ្តយំយែក។
-បើភ្លៀងជន់ខ្លាំងលិចស្រែស្រូវ រាស្រ្តក្រហ្មងសៅទ្រូងស្ទើរបែក បាត់ព្រៃបាត់ឆោម និរាសខ្ញែក ទលិទ្ធភាពជ្រែក ទុក្ខប៉ុនភ្នំ។
-សម័យតេជះ ក្រាស់ខាងលក់ លក់ខ្ទេចវីវក់ ឈ្លក់បុណ្យធំ រូបយើងបានសើចឯងបានយំ រូបយើងបានហំឯងបានហីន។
-យាយី យូរយា រលាយខ្ទេច ហីនហោចរោចលិច បំផ្លាញប៉ិន រាស្រ្តយំល្ហែបៗ ព្រួយមកកិន ទុរគត នៅក្រិន មិនព្រមឃ្លាត។
-ពីដើមសម្បូរសប្បាយណាស់ រាស្រ្តមានមិនខ្វះដំណាំព្រាត ឥឡូវយ៉ាប់យ៉ឺនទ្រូងចង្អៀត គិតហើយគិតទៀត គិតយ៉ាងណា?
0 comments:
Post a Comment